هى الوشوش اللى أنطفت ** مطفيه من فعل السنين ؟!
ولا الجروح أتمكنت ** من كل قلب فصار .. حزين !
فالضحكه فى وشوشنا أختفت ! ** وبقينا مش مستغربين !!
دا الشاب عشرين تلمحه .. ** وتقول دا عدى .. الأربعين !!
فرحة صبانا ليه أختفت ! ** من قبل ما نعيش السنين !!!!
طعم المراره فى حلقنا ** نسانا دوقنا الفرح فين ! •
__
الفَرح فارق حينا ** ولا عادش ساكن فى البيوت !
بقت الحيطان متلونه ! ** والحزن ساكن فى القلوب !
شكل السعاده بقى فى صور ** وفى جيبه موضه .. وبنطلون !
وبقى السلام فض الكلام ! ** وعلى اللسان يخرج يادوب !
ونسينا مين بيحبنا ! ** وكأن أحساس حبهم .
جوانا شيىء ** ملهوش وجود !
ضرينا روحنا بنفسنا ! ** وهجرنا فرحة عمرنا
لما أتهاونا .. ووقتنا ** راح فى الرسايل والجمايل
والشكوى م الناس والحروب !
وبقى اللى باقى من البيوت ** حبة صور !!
وأم بتتطارد فى بيتها **خيوط نسجها العنكبوت !
ولا عادش حد بيطلب القرفه ** خلاص بعد الغدا !
والأبن بقى ينسى يبوس ويحب ** يوم على إيد أبوه !
والأم م الوحده بتاخد فى الدوا ** ومسكنات عدت حدود الرحمه والمسموح !
مين اللى سارق .. فَرحنا !! ** غير ملامح شكلنا !!
خلى اللى باقى فى عمرنا ** حبة أهات وأثار خطوط وجروح !
هى الوشوش أتغيرت ** ولا دا شيىء مقصود !!
كلمات : مــارى تـــامر